ملات خودترازشونده می‌تواند با تکیه بر وزن خود، یک پایه صاف، هموار و محکم روی زیرلایه برای قرار دادن یا چسباندن سایر مصالح تشکیل دهد. همچنین می‌تواند ساخت و ساز کارآمدی را در یک منطقه بزرگ انجام دهد. سیالیت بالا از ویژگی‌های بسیار مهم ملات خودترازشونده است. علاوه بر این، باید دارای خاصیت حفظ آب و استحکام چسبندگی باشد، جداشدگی آب ایجاد نکند و دارای ویژگی‌های عایق حرارتی و افزایش دمای پایین باشد.
به طور کلی، ملات خود تراز شونده نیاز به سیالیت خوبی دارد.اتر سلولزیک افزودنی اصلی برای ملات آماده است. اگرچه مقدار افزودنی بسیار کم است، اما می‌تواند عملکرد ملات را به طور قابل توجهی بهبود بخشد. می‌تواند قوام، عملکرد کاری و خواص چسبندگی و خاصیت حفظ آب و غیره را بهبود بخشد. این ماده نقش مهمی در زمینه ملات آماده ایفا می‌کند.
سیالیت
اتر سلولزتأثیر مهمی بر حفظ آب، غلظت و عملکرد ساختمانی ملات خودترازشونده دارد. به خصوص برای ملات خودترازشونده، سیالیت یکی از شاخص‌های اصلی برای ارزیابی عملکرد خودترازشونده است. با فرض اطمینان از ترکیب طبیعی ملات، سیالیت ملات را می‌توان با تغییر مقدار اتر سلولز تنظیم کرد. با این حال، مقدار مصرف بیش از حد، سیالیت ملات را کاهش می‌دهد، بنابراین مقدار مصرف اتر سلولز باید در محدوده معقولی کنترل شود.
احتباس آب
میزان احتباس آب ملات، شاخص مهمی برای اندازه‌گیری پایداری اجزای داخلی ملات سیمان تازه است. برای انجام کامل واکنش هیدراتاسیون ماده ژل، مقدار معقولی از سلولز اتر می‌تواند رطوبت را در ملات برای مدت طولانی حفظ کند. به طور کلی، میزان احتباس آب دوغاب با افزایش محتوای سلولز اتر افزایش می‌یابد. عملکرد احتباس آب سلولز اتر می‌تواند از جذب سریع آب توسط بستر جلوگیری کرده و تبخیر آب را به تأخیر بیندازد، بنابراین تضمین می‌کند که محیط دوغاب، آب کافی برای هیدراتاسیون سیمان را فراهم می‌کند. علاوه بر این، ویسکوزیته سلولز اتر نیز تأثیر زیادی بر احتباس آب ملات دارد. هرچه ویسکوزیته بالاتر باشد، احتباس آب بهتر است. اترهای سلولزی با ویسکوزیته عمومی ۴۰۰ mpa.s بیشتر در ملات‌های خود تراز شونده استفاده می‌شوند که می‌توانند عملکرد تراز کردن ملات را بهبود بخشیده و چگالی ملات را بهبود بخشند.
زمان انعقاد
اتر سلولزاثر کندگیری خاصی روی ملات دارد. با افزایش مقدار اتر سلولز، زمان گیرش ملات افزایش می‌یابد. اثر کندگیری اتر سلولز روی دوغاب سیمان عمدتاً به درجه جایگزینی گروه‌های آلکیل بستگی دارد و ارتباط کمی با وزن مولکولی آن دارد. هرچه درجه جایگزینی آلکیل کمتر باشد، مقدار هیدروکسیل بیشتر و اثر کندگیری آشکارتر است. و هرچه مقدار اتر سلولز بیشتر باشد، لایه فیلم پیچیده در به تأخیر انداختن هیدراتاسیون اولیه سیمان آشکارتر است و بنابراین، اثر کندگیری آشکارتر است.
مقاومت خمشی و مقاومت فشاری
مقاومت یکی از شاخص‌های مهم ارزیابی اثر جامدسازی مواد سیمانی پایه سیمانی بر مخلوط است. با افزایش محتوای اتر سلولز، مقاومت فشاری و مقاومت خمشی ملات کاهش می‌یابد. این مقاومت باید در یک محدوده معقول کنترل شود.
استحکام پیوند
اتر سلولز تأثیر زیادی بر خواص چسبندگی ملات دارد. اتر سلولز یک فیلم پلیمری با اثر آب‌بندی بین ذرات هیدراتاسیون سیمان در سیستم فاز مایع تشکیل می‌دهد که باعث افزایش آب در فیلم پلیمری خارج از ذرات سیمان می‌شود که منجر به هیدراتاسیون کامل سیمان می‌شود و در نتیجه استحکام چسبندگی پس از سخت شدن دوغاب را بهبود می‌بخشد. در عین حال، مقدار مناسبی از اتر سلولز، پلاستیسیته و انعطاف‌پذیری ملات را افزایش می‌دهد، سفتی ناحیه انتقال بین ملات و ماده پایه را کاهش می‌دهد و قابلیت لغزش بین سطوح مشترک را کاهش می‌دهد. تا حدی، اثر چسبندگی بین ملات و ماده پایه افزایش می‌یابد. علاوه بر این، به دلیل وجود اتر سلولز در دوغاب سیمان، یک ناحیه انتقال و لایه رابط ویژه بین ذرات ملات و محصولات هیدراتاسیون تشکیل می‌شود. این لایه رابط، ناحیه انتقال رابط را انعطاف‌پذیرتر و سفتی آن را کاهش می‌دهد. بنابراین، ملات استحکام چسبندگی قوی دارد.
زمان ارسال: فوریه-02-2024