اتر سلولزی اثر کند کنندگی خاصی روی ملات دارد. با افزایش دوز اتر سلولز، زمان گیرش ملات طولانی می شود. اثر کند کنندگی اتر سلولز بر روی خمیر سیمان عمدتاً به درجه جایگزینی گروه آلکیل بستگی دارد، در حالی که ارتباط چندانی با وزن مولکولی آن ندارد.
هرچه درجه جایگزینی آلکیل کمتر باشد، محتوای هیدروکسیل بیشتر است و اثر کند کنندگی آشکارتر است. و هر چه دوز اتر سلولز بیشتر باشد، اثر تاخیری لایه فیلم پیچیده بر هیدراتاسیون اولیه سیمان آشکارتر است، بنابراین اثر کند کنندگی نیز آشکارتر است.
استحکام یکی از شاخص های ارزیابی مهم برای اثر پخت مواد سیمانی پایه سیمانی بر روی مخلوط است. هنگامی که دوز اتر سلولز افزایش می یابد، مقاومت فشاری و مقاومت خمشی ملات کاهش می یابد. استحکام اتصال کششی ملات سیمان مخلوط با اتر سلولز بهبود یافته است. مقاومت خمشی و فشاری ملات سیمان کاهش می یابد و هر چه دوز بیشتر باشد، مقاومت کمتری دارد.
پس از اختلاط هیدروکسی پروپیل متیل سلولز اتر، با افزایش دوز، مقاومت خمشی ملات سیمان ابتدا افزایش و سپس کاهش می یابد و مقاومت فشاری به تدریج کاهش می یابد. دوز مطلوب باید در 0.1٪ کنترل شود.
اتر سلولز تأثیر زیادی بر عملکرد پیوند ملات دارد. اتر سلولزی یک فیلم پلیمری با اثر آب بندی بین ذرات هیدراتاسیون سیمان در سیستم فاز مایع تشکیل می دهد که باعث افزایش آب بیشتر در لایه پلیمری خارج از ذرات سیمان می شود که منجر به هیدراتاسیون کامل سیمان می شود و در نتیجه استحکام پیوند را بهبود می بخشد. از خمیر پس از سفت شدن
در عین حال، مقدار مناسب اتر سلولز باعث افزایش انعطاف پذیری و انعطاف پذیری ملات، کاهش صلبیت ناحیه انتقال بین ملات و سطح مشترک بستر و کاهش قابلیت لغزش بین سطوح مشترک می شود. تا حدی اثر چسبندگی بین ملات و بستر افزایش می یابد.
علاوه بر این، به دلیل وجود اتر سلولز در خمیر سیمان، یک منطقه انتقال رابط ویژه و لایه واسط بین ذرات ملات و محصول هیدراتاسیون تشکیل می شود. این لایه رابط باعث می شود که منطقه انتقال رابط انعطاف پذیرتر و کمتر صلب باشد. بنابراین باعث می شود ملات دارای استحکام باند قوی باشد.
زمان ارسال: ژوئن-02-2023