اترهای سلولزی (HEC، HPMC، MC و غیره) و پودرهای پلیمری قابل پخش مجدد (معمولاً بر پایه VAE، اکریلات‌ها و غیره)دو افزودنی حیاتی در ملات‌ها، به ویژه ملات‌های خشک، هستند. هر کدام از آنها عملکردهای منحصر به فردی دارند و از طریق اثرات هم‌افزایی هوشمندانه، عملکرد کلی ملات را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهند. تعامل آنها در درجه اول در جنبه‌های زیر آشکار می‌شود:
اترهای سلولز محیط‌های کلیدی (احتباس آب و غلیظ شدن) را فراهم می‌کنند:
احتباس آب: این یکی از کارکردهای اصلی اتر سلولز است. این ماده می‌تواند یک لایه هیدراتاسیون بین ذرات ملات و آب تشکیل دهد و به طور قابل توجهی سرعت تبخیر آب به سطح زیرین (مانند آجرها و بلوک‌های متخلخل) و هوا را کاهش دهد.
تأثیر بر پودر پلیمر قابل پخش مجدد: این احتباس آب عالی، شرایط حیاتی را برای عملکرد پودر پلیمر قابل پخش مجدد ایجاد می‌کند:
فراهم کردن زمان تشکیل فیلم: ذرات پودر پلیمر باید در آب حل شده و به صورت امولسیون دوباره پراکنده شوند. سپس پودر پلیمر با تبخیر تدریجی آب در طول فرآیند خشک شدن ملات، به یک فیلم پلیمری پیوسته و انعطاف‌پذیر تبدیل می‌شود. اتر سلولز، تبخیر آب را کند می‌کند و به ذرات پودر پلیمر زمان کافی (زمان باز) می‌دهد تا به طور یکنواخت پراکنده شده و به منافذ و سطوح ملات مهاجرت کنند و در نهایت یک فیلم پلیمری کامل و با کیفیت بالا تشکیل دهند. اگر از دست دادن آب خیلی سریع باشد، پودر پلیمر به طور کامل فیلم تشکیل نمی‌دهد یا فیلم ناپیوسته خواهد بود و به طور قابل توجهی اثر تقویت‌کنندگی آن را کاهش می‌دهد.
اطمینان از هیدراتاسیون سیمان: هیدراتاسیون سیمان به آب نیاز دارد.خواص نگهداری آباستفاده از اتر سلولز تضمین می‌کند که در حالی که پودر پلیمر فیلم را تشکیل می‌دهد، سیمان نیز آب کافی برای هیدراتاسیون کامل دریافت می‌کند و در نتیجه پایه خوبی برای مقاومت اولیه و نهایی ایجاد می‌کند. مقاومت حاصل از هیدراتاسیون سیمان همراه با انعطاف‌پذیری فیلم پلیمری، پایه و اساس عملکرد بهبود یافته است.
اتر سلولز باعث بهبود کارایی (غلیظ شدن و ایجاد حباب هوا) می‌شود:
غلیظ‌سازی/تیکسوتروپی: اترهای سلولز به طور قابل توجهی غلظت و تیکسوتروپی ملات‌ها را افزایش می‌دهند (در حالت سکون غلیظ و هنگام هم زدن/اعمال رقیق می‌شوند). این امر مقاومت ملات در برابر شره کردن (لغزش روی سطوح عمودی) را بهبود می‌بخشد و پخش و تراز کردن آن را آسان‌تر می‌کند و در نتیجه سطح نهایی بهتری حاصل می‌شود.
اثر حباب‌زایی: اتر سلولز قابلیت حباب‌زایی خاصی دارد و حباب‌های ریز، یکنواخت و پایداری ایجاد می‌کند.
تأثیر بر پودر پلیمری:
پراکندگی بهبود یافته: ویسکوزیته مناسب به ذرات پودر لاتکس کمک می‌کند تا در طول اختلاط به طور یکنواخت‌تری در سیستم ملات پراکنده شوند و از تجمع ذرات جلوگیری شود.
کارایی بهینه: خواص ساختاری خوب و تیکسوتروپی، کار با ملات حاوی پودر لاتکس را آسان‌تر می‌کند و تضمین می‌کند که به طور یکنواخت روی سطح زیرین اعمال می‌شود، که برای اعمال کامل اثر پیوند پودر لاتکس در سطح مشترک ضروری است.
اثرات روانکاری و ضربه گیری حباب های هوا: حباب های هوای ایجاد شده مانند بلبرینگ عمل می کنند و روانکاری و کارایی ملات را بیشتر بهبود می بخشند. همزمان، این میکروحباب ها تنش را در ملات سخت شده کاهش می دهند و اثر سفت کنندگی پودر لاتکس را تکمیل می کنند (اگرچه ورود بیش از حد هوا می تواند مقاومت را کاهش دهد، بنابراین ایجاد تعادل ضروری است).
پودر پلیمری قابل پخش مجدد، پیوند و تقویت انعطاف‌پذیر (تشکیل فیلم و پیوند) را فراهم می‌کند:
تشکیل فیلم پلیمری: همانطور که قبلاً ذکر شد، در طول فرآیند خشک شدن ملات، ذرات پودر لاتکس به صورت یک فیلم شبکه پلیمری سه بعدی پیوسته جمع می‌شوند.
تأثیر بر روی ماتریس ملات:
افزایش چسبندگی: فیلم پلیمری، محصولات هیدراتاسیون سیمان، ذرات سیمان هیدراته نشده، پرکننده‌ها و سنگدانه‌ها را در بر می‌گیرد و به هم متصل می‌کند و به طور قابل توجهی نیروی پیوند (چسبندگی) بین اجزای درون ملات را افزایش می‌دهد.
انعطاف‌پذیری بهبود یافته و مقاومت در برابر ترک: لایه پلیمری ذاتاً انعطاف‌پذیر و شکل‌پذیر است و به ملات سخت شده ظرفیت تغییر شکل بیشتری می‌دهد. این امر ملات را قادر می‌سازد تا تنش‌های ناشی از تغییرات دما، تغییرات رطوبت یا جابجایی‌های جزئی زیرلایه را بهتر جذب و توزیع کند و به طور قابل توجهی خطر ترک خوردگی (مقاومت در برابر ترک خوردگی) را کاهش دهد.
بهبود مقاومت در برابر ضربه و سایش: فیلم پلیمری انعطاف‌پذیر می‌تواند انرژی ضربه را جذب کرده و مقاومت در برابر ضربه و سایش ملات را بهبود بخشد.
کاهش مدول الاستیک: نرم‌تر و سازگارتر کردن ملات با تغییر شکل بستر.
پودر لاتکس پیوند بین سطحی را بهبود می‌بخشد (تقویت سطح مشترک):
تکمیل ناحیه فعال اترهای سلولزی: اثر احتباس آب اترهای سلولزی همچنین مشکل "کمبود آب بین سطحی" ناشی از جذب بیش از حد آب توسط زیرلایه را کاهش می‌دهد. مهمتر از آن، ذرات/امولسیون‌های پودر پلیمری تمایل به مهاجرت به سطح مشترک ملات-زیرلایه و سطح مشترک ملات-الیاف تقویت‌کننده (در صورت وجود) دارند.
تشکیل یک لایه رابط قوی: فیلم پلیمری تشکیل شده در سطح مشترک، به شدت به ریزمنافذ زیرلایه نفوذ کرده و در آن لنگر می‌اندازد (پیوند فیزیکی). همزمان، خود پلیمر چسبندگی عالی (جذب شیمیایی/فیزیکی) به انواع زیرلایه‌ها (بتن، آجر، چوب، صفحات عایق EPS/XPS و غیره) نشان می‌دهد. این امر به طور قابل توجهی استحکام پیوند (چسبندگی) ملات را به زیرلایه‌های مختلف، چه در ابتدا و چه پس از غوطه‌وری در آب و چرخه‌های انجماد-ذوب (مقاومت در برابر آب و مقاومت در برابر آب و هوا) افزایش می‌دهد.
بهینه‌سازی هم‌افزایی ساختار منافذ و دوام:
اثرات اتر سلولز: احتباس آب، هیدراتاسیون سیمان را بهینه کرده و منافذ شل ناشی از کمبود آب را کاهش می‌دهد؛ اثر حباب‌زایی، منافذ ریز قابل کنترلی را ایجاد می‌کند.
اثر پودر پلیمری: غشای پلیمری تا حدی منافذ مویرگی را مسدود یا پل می‌زند و ساختار منافذ را کوچکتر و اتصال آنها را کمتر می‌کند.
اثر هم‌افزایی: اثر ترکیبی این دو عامل، ساختار منافذ ملات را بهبود می‌بخشد، جذب آب را کاهش و نفوذناپذیری آن را افزایش می‌دهد. این امر نه تنها دوام ملات (مقاومت در برابر یخ‌زدگی-ذوب و مقاومت در برابر خوردگی نمک) را افزایش می‌دهد، بلکه احتمال شوره زدن به دلیل کاهش جذب آب را نیز کاهش می‌دهد. این ساختار منافذ بهبود یافته همچنین با مقاومت بالاتر همراه است.
اتر سلولز هم «پایه» و هم «ضمانت» است: محیط لازم برای حفظ آب را فراهم می‌کند (که هیدراتاسیون سیمان و تشکیل فیلم پودر لاتکس را امکان‌پذیر می‌سازد)، کارایی را بهینه می‌کند (تضمین قرارگیری یکنواخت ملات) و از طریق غلیظ‌سازی و ایجاد حباب هوا، بر ریزساختار تأثیر می‌گذارد.
پودر لاتکس قابل پخش مجدد هم "تقویت کننده" و هم "پل" است: این پودر تحت شرایط مطلوب ایجاد شده توسط اتر سلولز، یک فیلم پلیمری تشکیل می‌دهد و به طور قابل توجهی چسبندگی، انعطاف‌پذیری، مقاومت در برابر ترک، استحکام پیوند و دوام ملات را بهبود می‌بخشد.
هم‌افزایی هسته: ظرفیت نگهداری آب سلولز اتر پیش‌نیاز تشکیل مؤثر فیلم پودر لاتکس است. بدون نگهداری آب کافی، پودر لاتکس نمی‌تواند به طور کامل عمل کند. برعکس، پیوند انعطاف‌پذیر پودر لاتکس، شکنندگی، ترک‌خوردگی و چسبندگی ناکافی مواد خالص مبتنی بر سیمان را جبران می‌کند و به طور قابل توجهی دوام را افزایش می‌دهد.
اثرات ترکیبی: این دو در بهبود ساختار منافذ، کاهش جذب آب و افزایش دوام طولانی مدت، یکدیگر را تقویت می‌کنند و منجر به اثرات هم‌افزایی می‌شوند. بنابراین، در ملات‌های مدرن (مانند چسب کاشی، ملات‌های گچی/چسبی عایق خارجی، ملات‌های خودتراز، ملات‌های ضد آب و ملات‌های تزئینی)، اترهای سلولزی و پودرهای پلیمری قابل پخش مجدد تقریباً همیشه به صورت جفت استفاده می‌شوند. با تنظیم دقیق نوع و دوز هر یک، می‌توان محصولات ملات با کیفیت بالا را برای برآورده کردن الزامات عملکردی متنوع طراحی کرد. اثر هم‌افزایی آنها کلید ارتقاء ملات‌های سنتی به کامپوزیت‌های سیمانی اصلاح‌شده با پلیمر با عملکرد بالا است.
زمان ارسال: آگوست-06-2025