افزودنی های ملات پودر خشک موادی هستند که برای بهبود عملکرد مخلوط ملات پایه سیمان استفاده می شوند.

ملات پودر خشک به ماده ای دانه ای یا پودری اطلاق می شود که از اختلاط فیزیکی سنگدانه ها، مواد معدنی سیمانی و مواد افزودنی که به نسبت معینی خشک و غربال شده اند به وجود می آید. مواد افزودنی رایج برای ملات پودر خشک کدامند؟ در زیر مقدمه ای بر محتوای اصلی مواد افزودنی ملات پودر خشک ارائه شده توسط جیانشه نت برای مرجع ارائه شده است.

ملات پودر خشک عموماً از سیمان پرتلند به عنوان ماده سیمانی استفاده می کند و مقدار مواد سیمانی معمولاً 20 تا 40 درصد ملات پودر خشک را تشکیل می دهد. اکثر سنگدانه های ریز ماسه کوارتز هستند و نیاز به مقدار زیادی پیش تصفیه مانند خشک کردن و غربالگری دارند تا اطمینان حاصل شود که اندازه و کیفیت ذرات آنها مطابق با الزامات فرمول است. گاهی خاکستر بادی، پودر سرباره و غیره نیز به عنوان مواد افزودنی اضافه می شود. مواد افزودنی معمولاً در مقادیر کم استفاده می شوند که از 1٪ تا 3٪ متغیر است، اما تأثیر قابل توجهی دارند. آنها اغلب بر اساس الزامات فرمول محصول انتخاب می شوند تا کارایی، لایه بندی، استحکام، انقباض و مقاومت در برابر سرما را بهبود بخشند.

انواع متداول مواد افزودنی ملات پودر خشک کدامند؟

پودر لاتکس قابل پخش مجدد

کوپلیمر EVAمی تواند خواص زیر را در ملات پودر خشک بهبود بخشد:

① حفظ آب و کارایی ملات تازه مخلوط شده.

② عملکرد اتصال لایه های پایه مختلف؛

③ انعطاف پذیری و عملکرد تغییر شکل ملات.

④ استحکام خمشی و انسجام؛

⑤ مقاومت در برابر سایش؛

⑥ انعطاف پذیری؛

⑦ فشردگی (نفوذ ناپذیری).

استفاده از پودر لاتکس قابل پخش مجدد در ملات گچ کاری لایه نازک، چسب کاشی و سرامیک، سیستم عایق دیوار خارجی و مواد کفپوش خود تراز نتایج خوبی را نشان داده است.

عامل نگهدارنده و غلیظ کننده آب

غلیظ کننده های نگهدارنده آب عمدتاً شامل اترهای سلولز، اترهای نشاسته و غیره هستند. اتر سلولز مورد استفاده در ملات پودر خشک عمدتاً متیل هیدروکسی اتیل سلولز اتر (MHEC) وهیدروکسی پروپیل متیل سلولز اتر(HPMC).

عامل کاهنده آب

عملکرد اصلی عوامل کاهنده آب، کاهش تقاضای آب ملات و در نتیجه بهبود مقاومت فشاری آن است. عوامل کاهنده آب اصلی مورد استفاده در ملات پودر خشک شامل کازئین، عامل کاهنده آب بر پایه نفتالین، میعانات ملامین فرمالدئید و اسید پلی کربوکسیلیک می باشد. کازئین یک روان کننده فوق العاده با عملکرد عالی به خصوص برای ملات لایه نازک است، اما به دلیل اینکه یک محصول طبیعی است، کیفیت و قیمت آن اغلب در نوسان است. عوامل کاهش دهنده آب سری نفتالین که معمولاً از میعانات فرمالدئید بتا-نفتالین سولفونیک اسید استفاده می شود.

منعقد کننده

دو نوع منعقد کننده وجود دارد: تسریع کننده و کند کننده. از شتاب دهنده ها برای تسریع گیرش و سخت شدن ملات استفاده می شود، فرمت کلسیم و کربنات لیتیوم به طور گسترده ای استفاده می شوند و آلومینات و متاسیلیکات سدیم نیز می توانند به عنوان تسریع کننده استفاده شوند. از کندکننده ها برای کند کردن گیرش و سخت شدن ملات استفاده می شود. اسید تارتاریک، اسید سیتریک و نمک های آن و اسید گلوکونیک با موفقیت استفاده شده است.

عامل ضد آب

عامل ضد آب عمدتاً شامل: کلرید آهن (III)، ترکیب سیلان آلی، نمک اسید چرب، فیبر پلی پروپیلن، استایرن-بوتادین و سایر ترکیبات ماکرومولکولی است. عامل ضد آب کلرید آهن (III) اثر ضد آب خوبی دارد، اما به راحتی باعث خوردگی آرماتورها و قطعات تعبیه شده فلزی می شود. نمک‌های کلسیم نامحلول که در اثر واکنش نمک‌های اسید چرب با یون‌های کلسیم در فاز سیمان ایجاد می‌شوند، روی دیواره‌های مویرگ‌ها رسوب می‌کنند و در مسدود کردن منافذ نقش دارند و این دیواره‌های لوله مویرگی را به سطوح آبگریز تبدیل می‌کنند و در نتیجه نقش ضدآب را ایفا می‌کنند. هزینه واحد این محصولات نسبتا پایین است، اما زمان زیادی طول می کشد تا ملات به طور یکنواخت با آب مخلوط شود.

فیبر

الیاف مورد استفاده برای ملات پودر خشک شامل الیاف شیشه مقاوم به قلیایی، الیاف پلی اتیلن (الیاف پلی پروپیلن)، الیاف پلی وینیل الکل با استحکام و مدول بالا (الیاف پلی وینیل الکل)، الیاف چوب و غیره می باشد. الیاف پلی وینیل الکل با مدول بالا و الیاف پلی پروپیلن. الیاف پلی وینیل الکل با استحکام بالا و مدول بالا نسبت به الیاف پلی پروپیلن وارداتی عملکرد بهتر و قیمت پایین تری دارند. الیاف به طور نامنظم و یکنواخت در ماتریس سیمان توزیع می شوند و برای جلوگیری از تشکیل و ایجاد ریزترک ها با سیمان پیوند می خورند و ماتریس ملات را متراکم می کنند و در نتیجه دارای عملکرد ضد آب و مقاومت عالی در برابر ضربه و ترک هستند. طول 3-19 میلی متر است.